Puzzle z innej kolekcji – recenzja filmu „Szczęśliwy Lazzaro”
„Szczęśliwy Lazzaro” stanowiłby ciekawy double bill z innym włoskim filmem, który pojawił się w tegorocznym konkursie głównym w Cannes. Mowa o „Dogmanie” Matteo Garrone. Oba filmy traktują o toksycznych męskich przyjaźniach, w których zasady funkcjonowania tych relacji nie są sprawiedliwe, a słabsi (mentalnie lub fizycznie) zostają cynicznie wykorzystywani przez tych obdarzonych sprytem lub siłą. W obu filmach okazuje się, że tak naprawdę nie o przyjaźń chodziło, lecz o brutalne wykorzystanie władzy i manipulację. Jednak o ile „Dogman” stanowił traktat krytykujący konformizm, o tyle „Szczęśliwy Lazzaro” to przede wszystkim baśń o…
Read More