„Umiem być ciszą”- Wieczór Poetycki Pawła Dunajko
Tytuł wiersza Rafała Wojaczka znakomicie opisuje twórczość Pawła Dunajko, a przynajmniej jej obecne „stadium”. „Opisuje”, bo poezja ta jest płynna. Jako całość najlepiej chyba charakteryzują ją słowa słynnego Heraklita: „Panta rei”. Twórczość Pawła Dunajko podlega ciągłemu rozwojowi, nie jest niczym ograniczona, a autor nie wyznacza kierunku, w którym ma podążać. Stanowi zapis chwili, ale nie tej ulotnej, lecz prawdziwej, pełnej istotnych przemyśleń. Miałam zaszczyt ją poznać podczas Wieczorku Poetyckiego w CK Agora, w zeszły poniedziałek (3.04.2006). Autor, student filozofii, w swoich utworach nawiązuje do poglądów św. Augustyna, Martina Heideggera i Ludwiga Wittgensteina. „Umiem być ciszą”- dlatego, że Pawła Dunajko interesuje zabawa z milczeniem. Utwory pełne są ciszy, pauz. Cisza odzwierciedla ich nastrój. Podczas Wieczorku artysta przygotował jednak ścieżkę dźwiękową- idealnie dobraną, pełną skupienia i pozwalającą skoncentrować się na wierszach. Autor bada również formę wiersza. Jego utwory powstają na komputerze. Bardzo ważny jest sam dobór czcionek i graficzny zapis tekstu. Dlatego Paweł Dunajko nie przeczytał swych wierszy. Zostały wyświetlone za pomocą komputera. To nowatorskie rozwiązanie nie tylko umożliwiło lepszy odbiór wierszy, ale także poznać ich istotę. Odbiorcy nie spotkali się także z narzucą interpretacją w postaci recytacji. Właściwie określenie „wiersze” nie najlepiej odzwierciedla działalność artystyczną Pawła Dunajko, ponieważ jest za mało obszerne. Na Wieczorku autor zaprezentował także krótkie utwory pisane prozą. Bawi się w nich mistrzowsko brzmieniem słów oraz ich formą. Co do tak zwanej interpretacji, to myślę, że nie wolno mi się jej tu podejmować. Paweł Dunajko pozostawia ją odbiorcy, czego doskonałym wyrazem było umożliwienie słuchaczom ich samodzielnego przeczytania. Być może za pół roku jego utwory będą brzmiały (i wyglądały) zupełnie inaczej. Mimo tego wydaje mi się, że, powiedzmy, oczekiwanie na inspirację nie opiera się na biernej wierze w intuicję. Spontaniczność ich powstawania wynika ze swobody wyboru formy i tematu. Jednak efekt jest owocem konkretnych przemyśleń. Twórczość Pawła Dunajko to (dla mnie) idealna synteza poezji i filozofii- połączenie emocji z intelektem. Obcując z jego poezją mamy wrażenie kontaktu z tym, co metafizycznie istotne. Odbiorcy mogą czuć się szanowani, ponieważ autor wierzy w ich inteligencję i wyobraźnię. Paweł Dunajkonie wydał jeszcze tomiku. Publikuje w magazynach. Gdybym była wydawcą, nie wahałabym się ani chwili z podjęciem próby upowszechnienia jego twórczości. Na razie mogę tylko liczyć na kolejny wieczorek. Zapewniam, że warto. Potęga twórczości * * jest tak wielka, że właściwie nie czuję się uprawniona do napisania o niej czegokolwiek. Dixi. Wieczór Poetycki Pawła Dunajko odbył się w ramach Przystanku Poetyckiego, którego pomysłodawcą jest poeta Tymoteusz Bagiński. W Wielki Czwartek w pubie „Czytelnia” na Hubskiej 20 o godzinie 20.00 zaprezentuje swój monodram „Kącik”. Przystanek Poetycki to szansa dla wszystkich twórców chcących podzielić się swoją działalnością z publicznością. Zainteresowanym polecam adres przystanekpoetycki@wp.pl. Wieczorki odbywają się w CK Agora. Placek
