Tag: nie dotykać

Ludzie nie lubią rozmawiać o najważniejszych w naszym życiu potrzebach – fizjologicznych. Jest to w ich opinii nieuprzejme i obleśne. Nie jest to poprawna postawa. Wycofywanie się z dyskusji na tematy fizjologiczne uniemożliwia bowiem rozwiązywanie wielu istotnych problemów, które dotykają określone grupy osób. Jednym z nich jest męskie podejście do…

Odezwa do kierowców myślących inaczej: Szanowni kierowcy, którzy nie odśnieżają swoich samochodów i jeżdżą nimi po drogach, bardzo Was lubię. Po wielkiej śnieżycy machniecie tylko wycieraczką z przodu i opcjonalnie z tyłu, i po krzyku. Cóż za oszczędność czasu! Więcej: czasu i energii! A jak ładnie błyszczą światła spod nieodśnieżonych…

Po roku używania (uważanego powszechnie za przyzwoity) telefonu z dotykowym ekranem nasuwa mi się jeden wniosek: w materii komórek cywilizacja wykonała krok w tył. Dlaczego tak uważam? Zaraz się dowiecie. Najpierw jednak zaznaczę, że nie jestem totalnym hejterem – kilka zalet w dotykowcach znalazłem. Na dużym ekranie łatwo przegląda się…

Z siedzeniami w tramwaju czy autobusie zawsze jest problem. Dlatego zazwyczaj staram się trzymać od nich z daleka. Mam co najmniej cztery powody, żeby tak robić. Po pierwsze, kiedy oddaję miejsce komuś starszemu, nie zawsze ten ktoś dziękuje. To nie jest oczywiście powód do obrażania. Ale – jeśli ludzie starsi…

Miałem tę nieprzyjemność i w którąś niedzielę, ponad miesiąc temu, pojechałem zobaczyć słynną multimedialną fontannę. To był mój trzeci raz i mam nadzieję, że jeden z ostatnich. Zapytacie: skoro fontanna ci się nie podoba, to czemu byłeś tam aż trzy razy? Odpowiadam: moja babcia chciała zobaczyć fontannę, bo nie mieszka…

Szkoła nie cieszy się dobrą opinią wśród uczniów. Wina złego, miejscami nieludzkiego systemu edukacji? Tak, ale również uczniów. Często zastanawiamy się, po co nam wiedza zdobyta w szkole. Po co nam układy równań, daty powstań na terenie Niderlandów, znajomość wierszy Sępa-Szarzyńskiego, czy umiejętność pisania równań dysocjacji jonowej? Istnieją różne odpowiedzi,…

Wszystko zaczęło się od lekcji języka polskiego w liceum, na której omawialiśmy „Proces” Franza Kafki. Jako ciekawostkę moja pani polonistka (i, nota bene, wychowawczyni) powiedziała, że odpowiednikiem dzieła niemieckojęzycznego pisarza był w Polsce „Urząd” Tadeusza Brezy. Od razu zapragnąłem go przeczytać, myśląc, że wywrze na mnie równie pozytywne wrażenie, co…