Bez kategorii – kalejdoskop.wroclaw.pl

„Life is a series of closing doors, isn’t it?” BoJackHorseman Dla każdego, kto regularnie czyta Szczepana Twardocha i czeka na jego kolejne powieści, równie interesujące może okazać się śledzenie go w mediach społecznościowych. Obok drogich samochodów, wyszukanych win i treningów boksu, można tam trafić również na liczne wypowiedzi pisarza na temat bieżącej sytuacji politycznej. Choć Twardoch, w swoim stylu, nie stroni w nich od jadowitej ironii, gardzić zdaje się realnie tylko jednym – samą pogardą. Zwłaszcza tą wobec obywateli gorzej sytuowanych w społecznej hierarchii: pogardą wielkomiejskich inteligentów wobec mieszkańców prowincji,…

Bez kategorii

Komu tak naprawdę służą wojny kulturowe?

22 września 202022 września 2020 Piotr Tomaszewski0 comment

Zaczęło się bodaj od podpisania przez prezydenta Karty Rodziny z zapisem o małżeństwie jako o związku kobiety i mężczyzny. Później był słynny przerwany wywiad w TVNie, w którym Katarzyna Kolenda Zaleska wyrzuciła z programu Jacka Żalka za powiedzenie, że „LGBT to nie ludzie”. Żalkowi nie chodziło oczywiście o zdehumanizowanie osób homoseksualnych, a o oddzielenie ruchu społecznego od konkretnych osób – abstrahując już od tego na ile ten podział ma sens. Jak to zwykle w przestrzeni publicznej emocje wygrały jednak z chłodną analizą i Polska znów pękła na dwie części. Następnie…

Octopus Film Festival 2020 – relacja Łukasza Mikołajczyka

23 sierpnia 202023 sierpnia 2020 Redaktorkino, kino samochodowe, octopus, octopus film festival, pokazy specjalne, retrospektywa, the vvitch, we are te future, wiedźmy0 comment

Chyba wszyscy zgodzimy się ze stwierdzeniem, że rok 2020 z każdym mijającym miesiącem staje się coraz bardziej tragiczny, a miejscami po prostu dziwny. Bo jak inaczej określić czas, gdy równocześnie mamy do czynienia z epidemią, masowymi protestami na całym świecie i kandydaturą Kanyego Westa na prezydenta stanów zjednoczonych? W tym całym szaleństwie utraciliśmy również ulubioną formę eskapizmu wielu czytelników tego tekstu- kino. Po przełożeniu wielu największych festiwali filmowych, w tym nowych horyzontów, byłem osobiście przekonany, że w te wakacje nie doznam zbyt wielu filmowych uniesień. Jednakże w momencie, gdy moja…

Bez kategorii Felieton FILM Magazyn

Uchwycić istotę dobra. Wszystkie lekcje Alice Rohrwacher – analiza twórczości reżyserki.

18 sierpnia 202018 sierpnia 2020 Adam Krosnicki-MidonAlice Rohrwacher, Boże ciało, corpo celeste, cuda, italian cinema, kino włoskie, Szczęśliwy Lazzaro0 comment

Kino, podobnie jak każda inna gałąź sztuki, ma tę niezwykłą moc kształtowania wrażliwości człowieka, czasem nawet bez jego wiedzy. Biorąc pustą kliszę i wpuszczając na nią przez obiektyw duszy wielobarwne promienie świetlne kina europejskiego ostatnich lat, uzyska się wyjątkowo ciekawą i zróżnicowaną mozaikę stylów oraz emocji. Brak jednej wiodącej ścieżki pozwala znaleźć, na każdej z odbijających dróżek, dzieła formujące wrażliwość odbiorcy, rozwijające znane przestrzenie gatunku, jak i wychodzące poza ramy wszelkich konwencji. Człowiek obcując ze współczesną sztuką filmową staje się świadkiem obrazów budzących mnogie odczucia. Gdy Albert Serra, każdym kolejnym dziełem…

Bez kategorii FILM Magazyn Recenzja

“Moje noce są piękniejsze niż wasze dni” – recenzja „Liberte” Alberta Serry

9 sierpnia 20209 sierpnia 2020 Redaktoralbert serra, liberte, śmierć ludwika xiv0 comment

Wielu twórców pytało, czy istnieje granica w sztuce, porywając się na coraz odważniejsze sceny, a znaczna ich część zahaczała o tematy seksualności. Gdy w Japonii lat 60. rodzi się oddzielny nurt różowego kina, naczelny prowokator XX w. Pier Paolo Pasolini zamyka swoją filmografię burzliwą ekranizacją ,,Salo”, Lars von Trier zaskakuje spastyczną orgią w “Idiotach”, a Gaspar Noe tworzy pierwszy pornograficzny film w 3D, trudno podejść do tematu rewolucyjnie. To jednak udaje się Albertowi Serrze w ,,Liberte”. W przeciwieństwie do swoich poprzedników swój manifest traktuje na tyle bezpośrednio, że nie opatruje…

Bez kategorii FILM Magazyn Netflix Recenzja Seriale

„The Eddy” czyli jak nie zaczynać wielkiej kariery

13 maja 202013 maja 2020 Maciej Stasierskiandre holland, Damien Chazelle, jazz, joanna, the eddy0 comment

W kontekście nowego serialu Netflixa, jedna rzecz wydaje mi się niemożliwa do zakwestionowania: Damian Chazelle, bez wątpienia najbardziej ekscytujący reżyser młodego pokolenia na świecie, i jego scenarzysta Jack Thorne mieli pomysł na opowiedzenie historii bohemy artystycznej Paryża. Szkoda, że potem spotkali się z mocodawcami, którym ta idea nie podeszła. Wyobrażam sobie tę rozmowę mniej więcej tak: Chazelle i Thorne: Mamy taki pomysł: opowiemy o jazzmanach, którzy snują się po tych bardziej zapomnianych, mrocznych ulicach Paryża. Będzie o rodzinie, o niesnaskach wewnątrz zespołu, emocjonalnie, z dużą ilością muzyki. Netflix: No dobra,…

Bez kategorii Felieton FILM Klasyka Kina Magazyn Recenzja

Idź, patrz i milcz – omówienie filmu “Na los szczęścia, Baltazarze!” Roberta Bressona

9 maja 20209 maja 2020 Adam Krosnicki-Midonbresson, Jean-Luc Godard, kino francuskie, na los, na los szczęścia, robert bresson0 comment

Zdiagnozowanie źródła obecności zła w życiu pozostaje trudne do ustalenia. Nie można bowiem w pełni zdefiniować, czy jest ono pierwotnie wpisane w naturę ludzką, czy ma charakter transcendentny. Faktem jest, że nieustannie koegzystuje ono obok człowieka, ale znalezienie jego podłoża nie oznacza definitywnego pozbycia się go. Artyści, w tym twórcy współczesnego kina, próbują doszukiwać się przyczyny mroku. Lars von Trier w “Antychryście” wskazuje naturę jako kościół zła, której,bezwiednie tkwiący w niej człowiek, ulega. Z kolei “Climax” Gaspara Noe nie tyle skupia się na odpowiedzeniu na pytanie o jego pochodzenie ,…

Bez kategorii FILM Magazyn Recenzja

Łamanie zasad kwarantanny – recenzja ‚Proximy’

29 kwietnia 202029 kwietnia 2020 Tomasz PoborcaAlice Winocour, dramat, Eva Green, kosmos, macierzyństwo, proxima, rodzinny, Ryuchi Sakamoto, sci-fi0 comment

W czasach nadal rozwijającej się emancypacji kobiet na polu zawodowym, naturalnym wydaje się zwrot w ich kierunku również w pochłoniętych przez role męskie gatunkach filmowych, jakim niewątpliwe jest kino poruszające tematy podróży w kosmos. Alice Winocour (nominacja do Oscara za Mustanga) skomponowała utwór będący jednocześnie pieśnią pochwalną dla wszystkich odważnych pań łączących karierę i pasję z obowiązkami rodzinnymi, ale również subtelną analizą rozstania matki z córką lub ich gry w chowanego, jak zapewne wolałaby opisać to autorka. Głośne filmy pokroju częściowo biograficznego Pierwszego człowieka (First Man) lub Ad Astry, której…

Bez kategorii FILM Magazyn Recenzja

„Na noże”: Agatha Christie byłaby zachwycona…

19 stycznia 202018 stycznia 2020 Maciej Stasierskiana de armas, Chris Evans, Daniel Craig, knives out, na noże, rian johnson0 comment

…gdyby miała okazję przeczytać rewelacyjny scenariusz Riana Johnsona do „Na noże” – to jest taka historia kryminalna, jaką ona lubiła. Zabawna, pokręcona, z twistem, którego nikt się nie spodziewa. Umiera znany pisarz kryminałów. W jego wielkim, wspaniałym domu zbiera się rodzina. Początkowo wydaje się, że po to, żeby podzielić „łupy” po zmarłym. Jednak na miejscu zdarzenia zjawia się niespodziewanie detektyw, który zaczyna węszyć. Nie podoba mu się wersja o samobójstwie pisarza. W samym środku całego zamieszania znajduje się niczego nie spodziewająca się pokojówka – Marta Cabrera (znakomita Ana De Armas).…

Bez kategorii FILM Magazyn Recenzja

„Nie ma nas w domu” czyli Ken Loach w formie

18 stycznia 202018 stycznia 2020 Maciej Stasierskiken loach, nie ma nas w domu0 comment

Były czasy kiedy Ken Loach pozostawał reżyserem z jednoznacznie określoną linią polityczną, ale jednak udawało mu się robić kino zupełnie niereakcyjne, bardziej unikalne tematycznie, z większym oddechem komediowym czy gatunkowym, a z mniejszym zacięciem aktywisty. Ostatnie dwa jego obrazy pokazują, że chyba jednak ta druga droga została obrana na dobre (jeśli wierzyć to także zakończyła się, bo Loach ma ponoć nic już więcej nie kręcić). Najpierw nagrodzony Złotą Palmą znakomity Ja, Daniel Blake, a teraz Nie ma nas w domu. Czy ta droga mi się podoba? Powiem rzecz być może…

Kategoria: Bez kategorii

Byt określa nieświadomość. O „Pokorze” Szczepana Twardocha słów kilka.

Komu tak naprawdę służą wojny kulturowe?

Octopus Film Festival 2020 – relacja Łukasza Mikołajczyka

Uchwycić istotę dobra. Wszystkie lekcje Alice Rohrwacher – analiza twórczości reżyserki.

“Moje noce są piękniejsze niż wasze dni” – recenzja „Liberte” Alberta Serry

„The Eddy” czyli jak nie zaczynać wielkiej kariery

Idź, patrz i milcz – omówienie filmu “Na los szczęścia, Baltazarze!” Roberta Bressona

Łamanie zasad kwarantanny – recenzja ‚Proximy’

„Na noże”: Agatha Christie byłaby zachwycona…

„Nie ma nas w domu” czyli Ken Loach w formie