Wśród filmów tegorocznej sekcji Encounters liczne są historie bohaterów mierzących się ze swoją przeszłością, zmianami oraz nowo powstającymi emocjami. Jakich z nich nie można pominąć? ~ Cidade; Campo reż. Juliana Rojas | Brazylia, Niemcy, Francja Dwie opowieści o migracji, wspomnieniach i duchach przeszłości. Zapowiada się powolny obraz codzienności nasycony wpływem przeszłości…
Kategoria: Bez kategorii
Bez kategorii
Czytaj więcej
Roboty i moralność – recenzja serialu Pluto
Jak wyglądałby świat, gdyby ludzie i roboty żyli w nim wspólnie? Czy robotom należą się takie same prawa jak ludziom, czy też nie powinny ich obowiązywać, bo są zaledwie ‘kupą złomu’? Czy robot może użyć przemocy wobec człowieka – przestępcy? Czy maszyna może mieć emocje? Te i pochodne dylematy mamy…
Bez kategorii
Czytaj więcej
RANKING NAJCIEKAWSZYCH KSIĄŻEK, JAKIE UDAŁO MI SIĘ PRZECZYTAĆ W ROKU 2020.
Podobnie jak w przypadku rankingu filmowego – lista ta jest czysto subiektywna i obejmuje przede wszystkim te książki, które najmocniej ze mną zostały po skończonej lekturze – nie te, które dostarczyły mi najwięcej przyjemności w czasie rzeczywistym, ani te, które uważam za „najlepsze” zgodnie z jakimiś przyjętymi z góry kryteriami….
Bez kategorii
Czytaj więcej
RANKING NAJCIEKAWSZYCH FILMÓW, JAKIE UDAŁO MI SIĘ OBEJRZEĆ W ROKU 2020.
O ile zawsze byłem jednym z tych widzów, którzy wolą raczej zagłębiać się w klasykę niż chodzić na kolejne nowości, to rok 2020 zmusił niemal nas wszystkich do przyjęcia takiej strategii. Przez lwią część roku kina pozostawały zamknięte. Fakt, że filmów nie można było zobaczyć na wielkim ekranie nie uniemożliwił…
Bez kategorii
Czytaj więcej
Komu tak naprawdę służą wojny kulturowe?
Zaczęło się bodaj od podpisania przez prezydenta Karty Rodziny z zapisem o małżeństwie jako o związku kobiety i mężczyzny. Później był słynny przerwany wywiad w TVNie, w którym Katarzyna Kolenda Zaleska wyrzuciła z programu Jacka Żalka za powiedzenie, że „LGBT to nie ludzie”. Żalkowi nie chodziło oczywiście o zdehumanizowanie osób…
Bez kategorii
Czytaj więcej
Octopus Film Festival 2020 – relacja Łukasza Mikołajczyka
Chyba wszyscy zgodzimy się ze stwierdzeniem, że rok 2020 z każdym mijającym miesiącem staje się coraz bardziej tragiczny, a miejscami po prostu dziwny. Bo jak inaczej określić czas, gdy równocześnie mamy do czynienia z epidemią, masowymi protestami na całym świecie i kandydaturą Kanyego Westa na prezydenta stanów zjednoczonych? W tym…
Bez kategorii
Czytaj więcej
Uchwycić istotę dobra. Wszystkie lekcje Alice Rohrwacher – analiza twórczości reżyserki.
Kino, podobnie jak każda inna gałąź sztuki, ma tę niezwykłą moc kształtowania wrażliwości człowieka, czasem nawet bez jego wiedzy. Biorąc pustą kliszę i wpuszczając na nią przez obiektyw duszy wielobarwne promienie świetlne kina europejskiego ostatnich lat, uzyska się wyjątkowo ciekawą i zróżnicowaną mozaikę stylów oraz emocji. Brak jednej wiodącej ścieżki pozwala…
Bez kategorii
Czytaj więcej
“Moje noce są piękniejsze niż wasze dni” – recenzja „Liberte” Alberta Serry
Wielu twórców pytało, czy istnieje granica w sztuce, porywając się na coraz odważniejsze sceny, a znaczna ich część zahaczała o tematy seksualności. Gdy w Japonii lat 60. rodzi się oddzielny nurt różowego kina, naczelny prowokator XX w. Pier Paolo Pasolini zamyka swoją filmografię burzliwą ekranizacją ,,Salo”, Lars von Trier zaskakuje…
Bez kategorii
Czytaj więcej
„The Eddy” czyli jak nie zaczynać wielkiej kariery
W kontekście nowego serialu Netflixa, jedna rzecz wydaje mi się niemożliwa do zakwestionowania: Damian Chazelle, bez wątpienia najbardziej ekscytujący reżyser młodego pokolenia na świecie, i jego scenarzysta Jack Thorne mieli pomysł na opowiedzenie historii bohemy artystycznej Paryża. Szkoda, że potem spotkali się z mocodawcami, którym ta idea nie podeszła. Wyobrażam…
Bez kategorii
Czytaj więcej
Idź, patrz i milcz – omówienie filmu “Na los szczęścia, Baltazarze!” Roberta Bressona
Zdiagnozowanie źródła obecności zła w życiu pozostaje trudne do ustalenia. Nie można bowiem w pełni zdefiniować, czy jest ono pierwotnie wpisane w naturę ludzką, czy ma charakter transcendentny. Faktem jest, że nieustannie koegzystuje ono obok człowieka, ale znalezienie jego podłoża nie oznacza definitywnego pozbycia się go. Artyści, w tym twórcy…
Bez kategorii
Czytaj więcej
Łamanie zasad kwarantanny – recenzja 'Proximy’
W czasach nadal rozwijającej się emancypacji kobiet na polu zawodowym, naturalnym wydaje się zwrot w ich kierunku również w pochłoniętych przez role męskie gatunkach filmowych, jakim niewątpliwe jest kino poruszające tematy podróży w kosmos. Alice Winocour (nominacja do Oscara za Mustanga) skomponowała utwór będący jednocześnie pieśnią pochwalną dla wszystkich odważnych…
Bez kategorii
Czytaj więcej
„Na noże”: Agatha Christie byłaby zachwycona…
…gdyby miała okazję przeczytać rewelacyjny scenariusz Riana Johnsona do „Na noże” – to jest taka historia kryminalna, jaką ona lubiła. Zabawna, pokręcona, z twistem, którego nikt się nie spodziewa. Umiera znany pisarz kryminałów. W jego wielkim, wspaniałym domu zbiera się rodzina. Początkowo wydaje się, że po to, żeby podzielić „łupy”…
Bez kategorii
Czytaj więcej
„Nie ma nas w domu” czyli Ken Loach w formie
Były czasy kiedy Ken Loach pozostawał reżyserem z jednoznacznie określoną linią polityczną, ale jednak udawało mu się robić kino zupełnie niereakcyjne, bardziej unikalne tematycznie, z większym oddechem komediowym czy gatunkowym, a z mniejszym zacięciem aktywisty. Ostatnie dwa jego obrazy pokazują, że chyba jednak ta druga droga została obrana na dobre…
Bez kategorii
Czytaj więcej
„Nazywam się Dolemite”: Eddie, czekaliśmy na Twój powrót!
Nie znałem postaci Dolemite’a. Eddie Murphy to zmienił – nie dość, że poznałem Dolemite’a, to pokochałem go ze szczerego serca. Sam Eddie zaś tą jedną rolą odkupił wszystkie swoje winy za lata upokarzających dla niego i jego fanów komedii. Rudy Ray Moore jest aspirującym stand-upperem, który jednak…zwyczajnie nie jest śmieszny….
Bez kategorii
Czytaj więcej
„Ta kurtka z daniela jest symbolem indywidualności oraz wiary w wolność” – recenzja Deerskin
Celowo pominąłem nowe dzieło Quentina Dupieux na festiwalu Nowe Horyzonty. Po części przyczyną był zbyt napięty grafik, ale również przeczytanie stwierdzenia „reżyser Morderczej Opony powraca” (której wtedy nawet nie widziałem) mnie skutecznie odstraszyło. Po licznych zachętach znajomych uznałem, że dam Le Daim szansę i to właśnie tak otworze mój kinowy…