kalejdoskop.wroclaw.pl

„Life is a series of closing doors, isn’t it?” BoJackHorseman Dla każdego, kto regularnie czyta Szczepana Twardocha i czeka na jego kolejne powieści, równie interesujące może okazać się śledzenie go w mediach społecznościowych. Obok drogich samochodów, wyszukanych win i treningów boksu, można tam trafić również na liczne wypowiedzi pisarza na temat bieżącej sytuacji politycznej. Choć Twardoch, w swoim stylu, nie stroni w nich od jadowitej ironii, gardzić zdaje się realnie tylko jednym – samą pogardą. Zwłaszcza tą wobec obywateli gorzej sytuowanych w społecznej hierarchii: pogardą wielkomiejskich inteligentów wobec mieszkańców prowincji,…

Bez kategorii

Komu tak naprawdę służą wojny kulturowe?

22 września 202022 września 2020 Piotr Tomaszewski0 comment

Zaczęło się bodaj od podpisania przez prezydenta Karty Rodziny z zapisem o małżeństwie jako o związku kobiety i mężczyzny. Później był słynny przerwany wywiad w TVNie, w którym Katarzyna Kolenda Zaleska wyrzuciła z programu Jacka Żalka za powiedzenie, że „LGBT to nie ludzie”. Żalkowi nie chodziło oczywiście o zdehumanizowanie osób homoseksualnych, a o oddzielenie ruchu społecznego od konkretnych osób – abstrahując już od tego na ile ten podział ma sens. Jak to zwykle w przestrzeni publicznej emocje wygrały jednak z chłodną analizą i Polska znów pękła na dwie części. Następnie…

FILM Magazyn Recenzja

Odrodzenie w płomieniach – recenzja ‚Ema’

18 września 202018 września 2020 Tomasz PoborcaChris Marker, Joris Ivens, kino chillijskie, Nicholas Jaar, Pablo Larrain, Valparaiso0 comment

Chwilę po zakończeniu 77. festiwalu filmowego w Wenecji możemy cieszyć się z polskiej premiery jednego z najgorętszych tytułów poprzedniej edycji. Pablo Larrain wraca po kilkuletniej przerwie i wielkim sukcesie Jackie (3 nominacje do Oscarów – w tym dla Natalie Portman za główną rolę) z kolejnym obrazem, w którym portretuje silną kobietę na tle rodzinnego dramatu. Ema, jako bohaterka i jako film, to jednak zupełnie inna para butów i zamiana szpilek na adidasy, a dylematy eleganckich wnętrz Białego Domu zastępuje atrakcyjny, chociaż brudny, pejzaż miejskiej dżungli wyrosłej na chilijskich wzgórzach, gdzie…

FILM Magazyn Recenzja

Płonące kina Iranu – recenzja ‚Careless Crime’ [Wenecja 2020]

9 września 20209 września 2020 Tomasz PoborcaAlain Resnais, Festiwal w Wenecji, kino irańskie, Miklos Jancso, Shahram Mokri, Thomas Edison, Wenecja0 comment

Czterech mężczyzn postanawia podpalić wypełnione po brzegi kino, nieświadoma zbliżającej się katastrofy publiczność dyskutuje na temat historii irańskiego filmu, a obsługa budynku, kierowana chęcią zysku i lenistwem, łamie wszelkie możliwe zasady bezpieczeństwa. Wydarzenia przedstawione za pomocą niechronologicznej narracji i płynnych zmian punktu widzenia, które powoli stają się znakiem rozpoznawczym Shahrama Mokriego, łączą się z metatekstualnym charakterem filmu w filmie, w wyniku czego powstaje intrygujący manifest nie tylko o wymiarze społecznym, ale traktujący również o roli samego medium w historyczno-socjologicznej dyskusji. W 1978 roku mieszkańcy Abadanu w Iranie byli świadkami śmierci…

FILM Magazyn Recenzja

“Nie zabijaj”… historii o takim potencjale złym filmem – recenzja “Ziei” Roberta Glińskiego.

31 sierpnia 202031 sierpnia 2020 Adam Krosnicki-Midonandrzej seweryn, film biograficzny, film historyczny, gdynia, kino polskie, polskie kino, Robert Gliński, zbigniew zamachowski, zieja, zieja recenzja0 comment

Ile jeszcze razy Polacy będą musieli mówić, wychodząc z kin po obejrzeniu polskich filmów biograficznych, “ale przyznasz, że historia bardzo ciekawa”, “Amerykanie by z tego zrobili perełkę”, albo “przynajmniej realia dobrze oddane”? Czuję frustrację patrząc, jak na przestrzeni ostatnich lat przez powtarzanie swoich błędów sytuacja praktycznie nie uległa zmianie. Prawdą jest, że trudno kręcić rok w rok arcydzieła pokroju “Ostatniej rodziny”, ale przez ciągłe rozczarowania myśl, jaka towarzyszy mi przed wejściem na salę kinową to “A może tym razem nie będzie aż tak źle”. Można zarzucić, że przez uprzedzenie nie…

Felieton FILM Magazyn

Konkurs Główny Octopus Film Festival okiem Łukasza Mikołajczyka

29 sierpnia 202029 sierpnia 2020 Redaktoradoracja, festiwal, gdańsk, gniazdo, konkurs główny, nocna jazda, octopus, octopus film festival, ogień w czasach chłodu, relikt, slasherman, swallow, vhyes0 comment

W tym roku cykl nowego kina gatunkowego na Octopus Film Festival rozrósł się do oficjalnego konkursu, którego zwycięzca miał otrzymać nagrodę w wysokości 2000 euro. W jego ramach wyświetlano 9 filmów, każdy pokazywany dwukrotnie w Hali C Amber expo. Wszystkie stały na całkiem wysokim poziomie technicznym, jednakże, jak za chwilę omówię, niekoniecznie było tak kwestiach merytorycznych i artystycznych. Ostatecznym czempionem okazał się omawiany już na Kalejdoskopie szalony „VHYes”, ale, jako że udało mi się obejrzeć wszystkich pretendentów, mogę podzielić się konkretnym rankingiem. 9. Ogień w czasach chłodu- Ten kanadyjski film…

Bez kategorii Felieton FILM Magazyn

Octopus Film Festival 2020 – relacja Łukasza Mikołajczyka

23 sierpnia 202023 sierpnia 2020 Redaktorkino, kino samochodowe, octopus, octopus film festival, pokazy specjalne, retrospektywa, the vvitch, we are te future, wiedźmy0 comment

Chyba wszyscy zgodzimy się ze stwierdzeniem, że rok 2020 z każdym mijającym miesiącem staje się coraz bardziej tragiczny, a miejscami po prostu dziwny. Bo jak inaczej określić czas, gdy równocześnie mamy do czynienia z epidemią, masowymi protestami na całym świecie i kandydaturą Kanyego Westa na prezydenta stanów zjednoczonych? W tym całym szaleństwie utraciliśmy również ulubioną formę eskapizmu wielu czytelników tego tekstu- kino. Po przełożeniu wielu największych festiwali filmowych, w tym nowych horyzontów, byłem osobiście przekonany, że w te wakacje nie doznam zbyt wielu filmowych uniesień. Jednakże w momencie, gdy moja…

Bez kategorii Felieton FILM Magazyn

Uchwycić istotę dobra. Wszystkie lekcje Alice Rohrwacher – analiza twórczości reżyserki.

18 sierpnia 202018 sierpnia 2020 Adam Krosnicki-MidonAlice Rohrwacher, Boże ciało, corpo celeste, cuda, italian cinema, kino włoskie, Szczęśliwy Lazzaro0 comment

Kino, podobnie jak każda inna gałąź sztuki, ma tę niezwykłą moc kształtowania wrażliwości człowieka, czasem nawet bez jego wiedzy. Biorąc pustą kliszę i wpuszczając na nią przez obiektyw duszy wielobarwne promienie świetlne kina europejskiego ostatnich lat, uzyska się wyjątkowo ciekawą i zróżnicowaną mozaikę stylów oraz emocji. Brak jednej wiodącej ścieżki pozwala znaleźć, na każdej z odbijających dróżek, dzieła formujące wrażliwość odbiorcy, rozwijające znane przestrzenie gatunku, jak i wychodzące poza ramy wszelkich konwencji. Człowiek obcując ze współczesną sztuką filmową staje się świadkiem obrazów budzących mnogie odczucia. Gdy Albert Serra, każdym kolejnym dziełem…

FILM Magazyn Recenzja

Nie sprzedam Toskanii złodziejom kultury – recenzja ‚Włoskich wakacji’

14 sierpnia 202013 sierpnia 2020 Tomasz Poborcakomedia, Liam Neeson, Lindsay Duncun, Toskania, Włochy0 comment

Filmy pokroju Włoskich wakacji (Made in Italy) mogą i powinny zapewniać orzeźwiający powiew letniej przygody, której tak bardzo nam wszystkim brakuje w ciężkich czasach, kiedy każda podróż wiąże się z ryzykiem, a długoterminowe plany mogą okazać się nierealne. Najpotężniejsze argumenty stojące więc za reklamą tego powierzchownego dzieła, czyli zapierające dech w piersiach widoki toskańskich wzgórz i romantyczna atmosfera miejskich alejek, mogłyby przechylić szalę zwycięstwa na korzyść reżyserskiego debiutu James D’Arcy’ego. Wypadają niestety blado, nie tylko w porównaniu z faktycznym pejzażem wiejskich okolic Pienzy, ale z innymi produktami przemysłu filmowego osadzonymi…

Bez kategorii FILM Magazyn Recenzja

“Moje noce są piękniejsze niż wasze dni” – recenzja „Liberte” Alberta Serry

9 sierpnia 20209 sierpnia 2020 Redaktoralbert serra, liberte, śmierć ludwika xiv0 comment

Wielu twórców pytało, czy istnieje granica w sztuce, porywając się na coraz odważniejsze sceny, a znaczna ich część zahaczała o tematy seksualności. Gdy w Japonii lat 60. rodzi się oddzielny nurt różowego kina, naczelny prowokator XX w. Pier Paolo Pasolini zamyka swoją filmografię burzliwą ekranizacją ,,Salo”, Lars von Trier zaskakuje spastyczną orgią w “Idiotach”, a Gaspar Noe tworzy pierwszy pornograficzny film w 3D, trudno podejść do tematu rewolucyjnie. To jednak udaje się Albertowi Serrze w ,,Liberte”. W przeciwieństwie do swoich poprzedników swój manifest traktuje na tyle bezpośrednio, że nie opatruje…