O takich ludziach, jak Joe Exotic starsi Amerykanie powiedzieliby pewnie spoiled brat. Zwykle to określenie odnosi się do młodzieży, ale w przypadku tego człowieka pasuje jak ulał, bo mimo to, że mamy do czynienia z prawie 60-letnim facetem, to całe swoje życie traktuje jak piaskownice. Między innymi o nim opowiada…
Kategoria: Magazyn
„Dora i Miasto Złota” czyli recepta na edukacyjne kino familijne bez zadęcia
I kto powiedział, że we współczesnym kinie familijnym potrzeba gwiazd z pierwszy stron gazet i efektów specjalnych za miliony dolarów? A może wystarczy po prostu kawałek serducha po dobrej stronie, wspaniała bohaterka i urocza obsada złożona prawie w całości z młodych, utalentowanych ludzi? Według mnie wystarczy, co Dora i Miasto…
Być i mieć, czyli coś o „Własnymi rękoma: Historia Madam C. J. Walker”
Na świecie jest mnóstwo mówców motywacyjnych. Nie jestem pewna, czy policzenie ich miałoby sens, ponieważ w każdej sekundzie ktoś osiąga swój mały sukces, stając się (bądź nie) właśnie kimś takim. Człowiek w chwili triumfu uposaża się w nieograniczoną liczbę porad, recept na swoje i cudze nieszczęścia. Droga na szczyt prawie…
Rozpędzona jak motocykl… – recenzja filmu „365 dni”
Barbara Białowąs jest postacią co najmniej kultową w polskiej kinematografii, zwłaszcza za sprawą filmu Big Love z 2012 roku. Kontrowersyjna produkcja wzbudzająca wprawdzie dyskusję (zwłaszcza reżyserki broniącej idei produkcji – pamiętamy!), ale wciąż oceniana negatywnie. Nieszczęśliwie dla polskiego kina, w 2018 roku została wydana książka Blanki Lipińskiej zatytułowana 365 dni,…
Nazistowska propaganda w czasach zarazy – 'Paracelsus’ G.W. Pabsta
Georg Wilhelm Pabst był reżyserem płodnym przede wszystkim w okresie schyłku kina niemego i przełomu dźwiękowego, artystą wybitnie uzdolnionym, autorem wielkich dzieł – Opery za trzy grosze (Die Dreigroschenoper) na podstawie komunistycznej sztuki Brechta, lewicujących społecznych komentarzy Braterstwa (Kameradschaft) i Frontu zachodniego 1918 (Westfront 1918), Puszki Pandory (Die Büchse der…
„Windą na szafot”, czyli emocjonalna jazda w ślepą uliczkę
“Jak okrutne fatum wyryte w marmurze, ukradzione szczęście zawsze krótko trwa” Pamiętam, kiedy pierwszy raz wychodziłem zachwycony z spektaklu “Trzej Muszkieterowie” we wrocławskim teatrze muzycznym Capitol, to właśnie te słowa najbardziej rezonowały mi w głowie. Są one podsumowaniem zakazanej, skazanej na niebyt miłości Królowej Anny i Księcia Buckinghama . Ilekroć…
Windą w dół – recenzja filmu „Platforma”
Debiuty nigdy nie są łatwe – nie dość, że nazwisko reżysera nie jest jeszcze popularne, obsada aktorska często nierozpoznawalna, a możliwość wybicia się na rynku stosunkowo niewielka. Zdecydowanie łatwiejsza staje się sytuacja, gdy produkcja zdobędzie nominacje, a nawet nagrody na jakimś filmowym festiwalu. Niech was zatem nie zmyli nieznajomo brzmiące…
Czy to już slasher? – recenzja filmu „W lesie dziś nie zaśnie nikt”
Gatunek filmowy, jakim jest slasher, najłatwiej zdefiniować w ten sposób, że jeśli już w pierwszej scenie widzisz potencjalne ofiary, które szybko zostaną wyeliminowane jako najsłabsze ogniwo, to spodziewaj się właśnie tego typu produkcji. Chyba każdy z nas kiedyś widział horror, w którym liczba bohaterów podejrzanie się zmniejsza, zwłaszcza gdy protagoniści…
„W lesie dziś nie zaśnie nikt” i nikt zasypiać nie chce
Bartosz M. Kowalski zadziwił rodzimych krytyków Placem Zabaw, za który dostał nagrodę za debiut w Gdyni. Tamten film przypominał trochę swoim klimatem stare filmy wielkiego Krzysztofa Kieślowskiego. Tym bardziej interesujące było co Kowalski pokaże w swoim drugim obrazie. Wielu myślało, że wraz z podjęciem decyzji o nakręceniu slashera w Polsce,…
Recenzja filmu „Proceder” o Tomaszu Chadzie
Po tragicznej kampanii promujące film „Proceder” (nie bez powodu „Żyć aż do bólu” zostało nominowane do nagrody dla najgorszego teledysku okołofilmowego) sądziłam, że będzie to raczej mierna produkcja. Chociaż życiorys Chady sam w sobie stanowi gotowy scenariusz, równocześnie praca nad nim niesie za sobą ryzyko stworzenia wulgarnego i komercyjnego obrazu…
Szczęśliwy pociąg do kina – Ja, Miedwiedkin i Marker
Z Polski do Francji, lecz przez Rosję – kierunek dość pospolity, ale droga jakaś pokrętna. Tak w skrócie mogę opisać moją krótką przygodę filmoznawczą, z której spowiedzi przed rodzimym czytelnikiem nie chce mnie zwolnić sumienie i fakt, że informacji na ten temat w języku polskim jest jak na lekarstwo. Rozpoczęła…
Pixar znowu to zrobił – recenzja „Naprzód”
Naprzód to film, których Pixar zrobił już całe mnóstwo. Naprzód to film Pixara, który zaskakuje. Niby niemożliwe, ale jednak dzieło Dana Scanlona te sprzeczności ze sobą idealnie łączy. To obraz realizujący wszystkie podpunkty wymagane od dzisiejszych blockbusterów (dużo akcji, humor oraz spora porcja nostalgii i popkulturowych mrugnięć okiem). Jednocześnie, udało…
Gorsety dalej zawiązane – recenzja filmu Emma
To dosyć ironiczne, że Emma wyszła w Polsce w tym samym tygodniu, co Nędznicy Ladja Ly. Nie można chyba wyobrazić sobie bardziej różnorodnych sposobów potraktowania klasycznej literatury, niż w wypadku tych dwóch filmów. Nędznicy nawiązują tytułem do dzieła Victora Hugo, i dosyć wyraźnie pokazują, że Francja pomimo licznych transformacji powróciła…
„Cóż za piękny dzień”: najmilszy człowiek Hollywood gra najmilszego człowieka na świecie…
…i robi to w sposób rewelacyjny. Tom Hanks pozostawał bez nominacji do Oscara przez 19 lat. W końcu, po latach niezasłużonych porażek, choćby za Kapitana Phillipsa czy Most szpiegów, wystarczyło zagrać Freda Rogersa. Proste? Wcale nie. Oczywiste? Jeszcze mniej. Skąd ta niejednoznaczność? Głównie z kreacji Hanksa, ale też z pomysłu…
“Czołowe sam na świat” – recenzja nowego albumu Artura Rojka “Kundel”
Artur Rojek artystą wybitnym jest. Jego wielkość definiuje moim zdaniem szczerość, którą kieruje się w życiu artystycznym. Jego wkład, poprzez bycie dużą częścią Myslovitz, w polską muzykę lat 90 i zerowych jest nieoceniony. Szczera i odważna decyzja opuszczenia zespołu na rzecz solowej działalności i wydanie krążka “Składam się z ciągłych…