Filmowe teksty ubrane w perfekcyjnie skrojone, ascetyczne szaty i wskazujące na pewien odwrót od naturalnej, ontycznej jedności gatunku ludzkiego lub podważające dzisiejszy sposób funkcjonowania społeczeństw, bywają pigułką ciężką do przełknięcia, czego świadectwem alienacyjna tetralogia Antonioniego, chociaż to enigmatyczne określenie w najmniejszym stopniu nie wyczerpuje charakteru jego ponadczasowych dzieł. Nie inaczej…
Autor: Tomasz Poborca
Nostalgicznie, ostatniego lata – recenzja 'Lato ’85’
François Ozon wraca na ekrany, porzucając aspiracje kina społecznie zaangażowanego i kierując się w stronę lekko kiczowatego stylu, gdzie skąpany w słońcu rodzimy krajobraz stanowi wyborną oprawę dla gatunkowych figli Francuza. Lato ’85 czerpie inspiracje z amerykańskiego kina dla nastolatków z jednej strony, francuskiej popkultury z drugiej i aż szkoda,…
Communist punk is dead – recenzja 'Panny Marx’ [Transatlantyk 2020]
Karol Marks nie żyje, punk rock również, a kolejna mdła biografia, wpisująca się w aktualny trend przywracania pamięci kobiecym postaciom historycznym, raczej nie przykłada ręki do ożywienia gatunku. Współautor Manifestu komunistycznego i buntownicza subkultura nie zostały przywołane przypadkowo, bowiem Susanna Nicchiarelli zdecydowała się w najnowszym obrazie sportretować Eleonorę Marks, najmłodszej…
Odrodzenie w płomieniach – recenzja 'Ema’
Pablo Larrain wraca po sukcesie Jackie z kolejnym obrazem, w którym portretuje silną kobietę na tle rodzinnego dramatu. Ema, jako bohaterka i jako film, to jednak zupełnie inna para butów i zamiana szpilek na adidasy, a dylematy eleganckich wnętrz Białego Domu zastępuje atrakcyjny, lecz brudny, pejzaż miejskiej dżungli wyrosłej na…
Płonące kina Iranu – recenzja 'Careless Crime’ [Wenecja 2020]
Czterech mężczyzn postanawia podpalić wypełnione po brzegi kino, nieświadoma zbliżającej się katastrofy publiczność dyskutuje na temat historii irańskiego filmu, a obsługa budynku, kierowana chęcią zysku i lenistwem, łamie wszelkie możliwe zasady bezpieczeństwa. Wydarzenia przedstawione za pomocą niechronologicznej narracji i płynnych zmian punktu widzenia, które powoli stają się znakiem rozpoznawczym Shahrama…
Nie sprzedam Toskanii złodziejom kultury – recenzja 'Włoskich wakacji’
Filmy pokroju Włoskich wakacji (Made in Italy) mogą i powinny zapewniać orzeźwiający powiew letniej przygody, której tak bardzo nam wszystkim brakuje w ciężkich czasach, kiedy każda podróż wiąże się z ryzykiem, a długoterminowe plany mogą okazać się nierealne. Najpotężniejsze argumenty stojące więc za reklamą tego powierzchownego dzieła, czyli zapierające dech…
Dialektyczna ucieczka przed komentarzem – recenzja 'Polowanie’
Czy siedzimy w tym dychotomicznym bagnie, zwanym inaczej światem polityki, tak głęboko, że nie potrafimy docenić już eskapistycznego doświadczenia, które nie skrywa swoich zamiarów pod płaszczem ideologicznej agitacji? Craig Zobel, autor fantastycznej i równie kontrowersyjnej z równie niezrozumiałych powodów Siły perswazji (Compliance), miał nadzieję, że do tego stanu naszemu społeczeństwu…
Wspominając Carla Reinera – 'Umarli nie potrzebują pledu’
Wczoraj świat obiegła wiadomość o śmierci Carla Reinera, jednego z wielkich talentów artystycznych, który maczał swoje palce w każdej możliwej branży Hollywood, od scenariopisarstwa i produkcji, przez reżyserię, aż po aktorstwo. Odchodząc w wieku 98 lat, zostanie zapamiętany, jako postać związana z szeroko pojmowaną komedią. Młodsi widzowie będą go kojarzyć…
Głośno świętujemy Miesiąc Dumy, nasłuchując niemego kina!
Środowisko artystyczne zawsze wydawało się oazą pewnej otwartości międzyludzkiej, chociaż jak każde inne mocno ucierpiało w pierwszej połowie XX wieku. Mówiąc o Queer Cinema, mamy zazwyczaj na myśli kino, które powstało na przełomie lat 80-tych i 90-tych i trwa do dzisiaj, coraz mocniej wchodząc w symbiozę z kinem popularnym. Ogromne…
Goniąc sny Bakunina – recenzja 'Pechowi szczęściarze’
W starym, dobrym stylu XX-wiecznych lewicowych anarchistów grupa ograbionych z życiowych oszczędności proletariuszy rusza na krucjatę przeciwko karykaturalnemu reprezentantowi elity finansowej – tak w skrócie i z mrugnięciem oka w kierunku tych, którzy film już widzieli można podsumować jego fabułę. Pechowi szczęściarze (La odisea de los giles), tegoroczny argentyński kandydat…
Łamanie zasad kwarantanny – recenzja 'Proximy’
W czasach nadal rozwijającej się emancypacji kobiet na polu zawodowym, naturalnym wydaje się zwrot w ich kierunku również w pochłoniętych przez role męskie gatunkach filmowych, jakim niewątpliwe jest kino poruszające tematy podróży w kosmos. Alice Winocour (nominacja do Oscara za Mustanga) skomponowała utwór będący jednocześnie pieśnią pochwalną dla wszystkich odważnych…
Rewolucja w czasach społecznego dystansu – recenzja 'La France contre les robots’
Kto ma kręcić filmy w czasie kwarantanny i celowego dystansowania się od drugiego człowieka na niespotykaną skalę, jeśli nie Jean-Marie Straub? Duchowy spadkobierca Brechtowskich idei artystycznych, który notorycznie wykorzystywał verfremdungseffekt w swoich wspólnych dziełach ze zmarłą już Danièle Huillet. Jednym z bardziej radykalnych tego przykładów i testem dla potencjalnego fana…
Dziesięć małych morderstw – recenzja 'A potem nie było już nikogo’
Czy istnieje lepszy sposób na spędzenie wieczoru podczas kwarantanny niż kryminalna zagadka spod pióra Agathy Christie w jednej dłoni i kieliszek wina w drugiej? Zawsze można mieć kieliszki w obu dłoniach, a tajemniczego mordercy szukać w ekranie telewizora. Plan doskonały. Z pomocą w jego realizacji przychodzi serwis vod.pl, który udostępnia…
Nazistowska propaganda w czasach zarazy – 'Paracelsus’ G.W. Pabsta
Georg Wilhelm Pabst był reżyserem płodnym przede wszystkim w okresie schyłku kina niemego i przełomu dźwiękowego, artystą wybitnie uzdolnionym, autorem wielkich dzieł – Opery za trzy grosze (Die Dreigroschenoper) na podstawie komunistycznej sztuki Brechta, lewicujących społecznych komentarzy Braterstwa (Kameradschaft) i Frontu zachodniego 1918 (Westfront 1918), Puszki Pandory (Die Büchse der…
Szczęśliwy pociąg do kina – Ja, Miedwiedkin i Marker
Z Polski do Francji, lecz przez Rosję – kierunek dość pospolity, ale droga jakaś pokrętna. Tak w skrócie mogę opisać moją krótką przygodę filmoznawczą, z której spowiedzi przed rodzimym czytelnikiem nie chce mnie zwolnić sumienie i fakt, że informacji na ten temat w języku polskim jest jak na lekarstwo. Rozpoczęła…