Redakcja wybiera najlepsze filmy 17. edycji T-Mobile Nowe Horyzonty

Dużo z nas uczestniczyło w tegorocznej edycji T-Mobile Nowe Horyzonty. Jaki to był festiwal? Powiedziałbym, że udany. Na tyle, że redakcja wskazała pełną „dziesiątkę” najlepszych filmów.

1. Niemiłość

Wybitne, do głębi przeszywającej, trudne kino, które potwierdza, że Zwiagincew jest twórcą tyleż rosyjskim, co w pełni europejskim. Niezwykle intymna historia, z której można wyciągnąć także niesamowicie trafiony obraz współczesnej Rosji Putina – kraju skorumpowanego, smutnego, w którym ogólna prowizorka jest na porządku dziennym. (Maciej Stasierski)

2. A Ghost Story

Czy film, w którym ducha przedstawiono jako postać kryjącą się pod białym prześcieradłem mógł w ogóle się udać? Brzmi jak pomysł na katastrofę, a jednak wszystko tu zagrało koncertowo. „A Ghost Story” to obraz, którego siłą są emocje. „A Ghost Story” rozgrywa się w skromnej scenografii, a ciężar filmu opiera się na barkach dwójki aktorów – Rooney Mary i Caseya Afflecka. Powiedzieć, że oboje doskonale poradzili sobie z postawionym przed nimi zadaniem to nic nie powiedzieć. Scena, w której bohaterka Mary przez prawie dziesięć minut je ciasto to jedna z najbardziej poruszających scen rozpaczy w kinie, jakie widziałam od lat. Doskonała jest także muzyka, która dodatkowo podrażnia wrażliwość widza. A wierzcie mi, to film który rani do żywego mięsa. Na szczęście daje także nadzieję i ukojenie. Wszyscy potrzebujemy zakończenia. (Kasia Koczułap)

3. Photon

Czy animowany film o kwarkach, atomach i komórkach może być osobisty? Czy da się sprawić, by wykład o podstawach fizyki kwantowej czy chemii organicznej okazał się zajmującą podróżą w świat reżyserskiej wyobraźni? Normanowi Leto udaje się to, i wiele więcej. Z pomocą głosu Andrzeja Chyry opowiada (często ze sztubackim humorem i swadą) o rzeczach, które w liceum wywoływały u mnie nudności i znudzenie.,,Photon” imponuje również od strony wizualnej i dźwiękowej. Wszystko jest tutaj ze sobą zgrabnie zgrane i spojone. To zdecydowanie film radykalny i odważny, w formie jak i w temacie. Wiele osób może się od niego odbić, ale w wielu też może obudzić dawno zapomnianą pasję do nauki. No i końcowe sekwencje dotyczące przyszłości, która nas czeka to science fiction najwyższych lotów, które nawet teraz daje mi sporo do myślenia.(Olek Młyński)

4. Samotnie na plaży pod wieczór

Nigdy nie spodziewałbym się tego, że film, w którym bohaterowie bez przerwy rozmawiają o rzeczach tak przyziemnych jak piwo koreańskie, alkohol i jedzenie, i w którym niemal cały czas zajmują się tylko siedzeniem przy stole, będzie w stanie mnie tak mocno rozbawić, a jednocześnie stać się dla mnie inspiracją do przemyśleń na temat zwykle banalnie pojmowanego ludzkiego życia. (Maciej Stasierski)

5. Twój Vincent

Niesamowite doznanie estetyczne i filmowe, którego jeszcze nie doświadczyliście – unikatowa animacja, owoc dziesięcioletniej pracy ponad setki malarzy oraz wykorzystania blisko 3000 litrów farby atakuje widza feerią przeróżnych barw. Barw, które w postimpresjonistycznym klimacie pędzla holenderskiego mistrza zapierają dech w piersiach i wywołują ciarki. Ale polsko-brytyjska koprodukcja to nie tylko strona formalna, ale również wysokiej klasy kino noir. Umiejętnie bazująca na schematach gatunku z ciekawymi postaciami i duchem zaczerpniętym z dzieł złotego okresu owej formy. To film, który obowiązkowo trzeba obejrzeć w kinie. Każda inna opcja będzie uszczerbkiem na efekcie i oddziaływaniu, który powoduje to dzieło. Cóż mogę jeszcze napisać; po prostu to dzieło sztuki! (Mateusz Rot)

6. Frantz

Delikatna, wręcz senna opowieść o pierwszej wojnie światowej i jej końcu, który jednoznaczny był z zupełnie nowym porządkiem rzeczywistości. Senność nie odnosi się jednak tutaj do tempa filmu, a raczej do atmosfery niepokoju i iluzji między bohaterami. Frantz z charakterystyczną dla Ozona manierą wodzenia widza za nos, snuje historię o młodych ludziach złamanych przez wojnę. Tłumione emocje oraz wrażenie, jakby śmierć na dobre zadomowiła się w codzienności bohaterów, podkreślane są przez monochromatyczne kadry i co jakiś czas powracający jeden z nokturnów Chopina. Mimo że reżyser sięga po wiele sprawdzonych klisz, udało mu się zbudować bardzo dojrzałą historię o wybaczeniu i poszukiwaniu miłość na gruzach dotychczasowego życia. Przy okazji tchnął w swój scenariusz żywego ducha pacyfizmu, tym samym czyniąc swój film dziełem o bardzo aktualnym przekazie. (Katarzyna Aszkiełowicz)

7. The Square

Satyra na wiele więcej niż tylko świat sztuki współczesnej. Zwycięzca Złotej Palmy budził wielkie nadzieje i generalnie w większość się wybronił. Wspaniała rola główna aktora, który zachwycił nie tylko charyzmą, ale też urodą (jakby to źle nie zabrzmiało w ustach mężczyzny). Śmiechu (co prawda często przez łzy) było tutaj co nie miara, a sceny z człowiekiem-małpą oraz z piosenką „Justice” w Tesli przejdą do historii europejskiego kina. (Maciej Stasierski)

8. W ułamku sekundy

„W ułamku sekundy” zaczyna się jak kameralny film psychologiczny, rozwija jako trzymający w napięciu thriller sądowy, by pod koniec stać się poruszającym dramatem z głęboko humanistycznym przesłaniem. Mówcie co chcecie o niemal kreskówkowym podziale na dobrych i złych – film Fatiha Akina doprowadził mnie do łez. (Piotr Tomaszewski)

9. Fantastyczna kobieta

Film serwuje nam fenomenalny popis aktorski Danieli Vegi, który sam jest wystarczającą rekomendacją. Ponadto otrzymujemy także bardzo emocjonalną i w pełni angażującą historię o uprzedzeniach i budowaniu własnej wartości. (Maksymilian Marszałek)

10. Na pokuszenie

Najlepszy film Sofii Coppoli od czasu „Między słowami”. Trochę trzeba było czekać, żeby najmłodsza ze słynnego filmowego klanu wróciła na dobre tory. Wygląda na to, że w końcu się udało. Coppola po mistrzowsku miesza kobiecy melodramat, z historią wojny secesyjnej, a wszystko bierze w ramy ostrej czarnej komedii. Genialnej aktorstwo, jeszcze lepsze zdjęcia. (Maciej Stasierski)

Przy wyborze filmów brał udział również Maciej Roch Satora.