Tag: magazyn

Soumalainen, czyli po prostu Fin. Gdy po raz pierwszy wszedłem do swojego nowego mieszkania, poczułem się jak prawdziwy fiński student. I do tej pory nie jestem pewien, czy było to pozytywne uczucie. Przeczytajcie i oceńcie sami. Biel. Jej przeraźliwa wszechobecność była wszędzie. Białe drzwi, białe ściany, białe meble i nawet biała (przynajmniej w założeniu) podłoga. No i biały balkon. W całym mieszkaniu chlubnie wyróżniał się jedynie srebrny zlewozmywak. Moje pierwsze skojarzenie wiązało się ze sterylnym gabinetem lekarskim, jednak później przypomniałem sobie, że o wiele bardziej białe są zwykle pobielane wapnem…

Read More

Po godzinach spędzonych w ciasnych samolotowych fotelach, poszukiwaniach właściwej drogi w Helsinkach i przebijaniu się z wielkimi tobołami na dworcu w stolicy Finlandii, wreszcie wysiedliśmy na dworcu w Tampere. To był główny cel podróży. Już od samego początku okazało się, że nie będzie to najszczęśliwszy dzień w moim życiu. Po pierwsze, osoba mająca się mną zająć, która zawsze skrywa się pod tajemniczym mianem tutora lub tutorki, okazała się być w tym czasie na wymianie w gdzieś tam bardzo daleko, że lepiej nie pytaj. Po drugie, osoba, która miała ją zastąpić,…

Read More

Za pierwszym razem trafiłem do Helsinek już na samym początku podróży, kiedy samolotem z Rygi przylecieliśmy do stolicy Finlandii. Jadąc autobusem z lotniska uporczywie miąłem kartkę z gęsto zapisanymi instrukcjami: w jaki tramwaj trzeba wsiąść, gdzie jest przystanek, gdzie wysiąść itd. Zastanawiałem się, jak daleko jest do hostelu, gdzie wynająłem pokój i gdzie jest dworzec, skąd następnego dnia miałem jechać do docelowego punktu wycieczki. Aleksanterinkatu. Gdzie to, do licha, jest? A może Alexanderinkatu? Czy w ogóle jest jakaś różnica? Był poniedziałkowy wieczór, słońce grzało jeszcze mocno, ale już nie upalnie.…

Read More

Idź prosto, skręć w prawo, za strzałką proszę, niech pan uważa, tam jest przecież napisane, za strzałką. Nie, dalej, jeszcze dalej, tam na prawo. A, jeszcze zamknięte? To proponujemy kawę. „Flying bistro” czy jakoś tak – na pewno państwo znajdziecie. To standardowe odzywki na Okęciu. Choć to małe lotnisko, we wspaniały sposób ilustruje jak pełnym życia miejscem może być port lotniczy. Nie ważne gdzie, bo wszędzie problemy są podobne. Osaka, Kraków, Minnesota, Londyn, Barcelona… Zmienia się tylko natężenie. Ludzie skądś wracają, ludzie dokądś lecą. Ktoś zgubił bagaże, ktoś nie może…

Read More

Wszystko musi być poukładane. Liczba, miejsce, czas i akcja. Wszystko musi być przemyślane i ocenione. Wszystko, wszystko! Jak jeden mąż ocenić, sklasyfikować i opatrzyć etykietą. I tak dalej. I tak w kółko. Codziennie – od rana do wieczora, od początku do końca. Boże, jakie to nudne! Taki proces zna każdy z nas. Tak definiuje się, poezje i ocenia rzeczywistość na każdym kroku. Tak zabija się istotę i sens wszystkiego, byleby tylko nie musieć się nad tym dłużej zastanawiać. To mnie zawsze porywało u podróżników, u trampów czy po prostu nie…

Read More

Liczba Polonii mieszkającej za granicą wynosi prawie 10 milionów. Do tego dochodzą jeszcze osoby pracujące na czasowych kontraktach, stypendyści, praktykanci i stażyści itd. Każdy z nich zaznaje kropli radości, ale też goryczy związanych z mieszkaniem (nawet chwilowym) za granicą. Dlatego też chciałbym podzielić się ze wszystkimi swoimi doświadczeniami. Po to by przybliżyć nieco życie Polaka za granicą, tytułowego ulkomaalainena, czyli obcokrajowca, człowieka, który zawsze będzie spoza danej kultury i systemu pojęć. Ale chciałbym też opowiedzieć o podróżach. I przede wszystkim przedstawić kraj, który stale mam okazję poznawać i doświadczać jego…

Read More